Po upaństwowieniu w 1945 roku omawiany teren wchodził w skład następujących jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych.

Lasy Nadleśnictwa Komańcza w okresie międzywojennym stanowiły głównie własność prywatną. Około 4000 ha  lasów należało do rodziny Potockich, a następnie do Fundacji Pietruskich. Pozostałe lasy były własnością gromadzką i prywatną drobnych właścicieli.

Lasy większych własności musiały posiadać plany gospodarcze, natomiast pozostałe zagospodarowane były indywidualnie, na podstawie obowiązujących wówczas przepisów i rozporządzeń.

Formalnie większość lasów została przejęta przez Lasy Państwowe w 1945 r., jednak do 1947 r., ze względu na toczące się walki z UPA, żadnej działalności gospodarczej nie prowadzono. Również przez następne kilka lat, ze względu na brak ludzi i zniszczenia większości wsi gospodarowanie było bardzo utrudnione.

Nadleśnictwo Komańcza utworzono w 1945 roku w granicach znacznie większych od obecnych. W roku 1947 wyodrębniono z niego Nadleśnictwa: Cisna, Wetlina i Stuposiany, nad którymi Nadleśnictwo Komańcza sprawowało nadzór administracyjny do roku 1950.

Prowizoryczną tabelę klas wieku sporządzono na podstawie lustracji terenowej, ponieważ nie zachowały się plany urządzenia lasu. Służyła ona do ustalenia rozmiaru użytkowania rębnego i przedrębnego. Przejmowane grunty porolne byłych mieszkańców wsi Mików, Duszatyn, Prełuki, Jawornik, Dołżyca, Radoszyce, Osławica, Rzepedź, Łupków, Smolnik, Wola Michowa sukcesywnie  zalesiano, skutkiem czego na koniec obowiązywania prowizorycznego planu grunty porolne stanowiły 30% powierzchni Nadleśnictwa.

W prowizorycznych planach projektowano rębnię II nielimitowaną powierzchniowo. Pozyskanie drewna prowadzono w sposób ograniczony, kierując się dostępnością lasów i możliwościami wywozu surowca. Cięcia pielęgnacyjne i sanitarne prowadzono często pod kątem pozyskania sortymentów, a nie faktycznych potrzeb drzewostanów. W hodowli lasu opierano się głównie na odnowieniach naturalnych, a grunty porolne zalesiano sosną.

Lasy ówczesnego Nadleśnictwa Komańcza zaliczono do gospodarstwa bukowo-jodłowego ze 100 letnim wiekiem rębności i wiodącą rębnią smugowo-przerębową oraz gniazdowo-przerębową.Zanotowano zamieranie drzewostanów świerkowych opanowanych przez opieńkę i atakowanych przez korniki. Starsze drzewostany i pojedyncze starsze buki i jodły były opanowane przez hubę.Zarządzeniem Nr 75 z 22.I.1957 r., Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego powołał rezerwat „Zwiezło", obejmujący Jeziorka Duszatyńskie.

W dniu 1.07.1972 r. nastąpiło połączenie Nadleśnictw Komańcza i Łupków. Połączone gospodarstwo leśne otrzymało nazwę Nadleśnictwo Komańcza
z obrębami: Komańcza i Łupków. Na podstawie Uchwały Nr XVI/44/72 PWRN w Rzeszowie z dnia 19.04.1972 r. o utworzeniu Wschodniobeskidzkiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, lasy Nadleśnictwa Komańcza zaliczono do lasów grupy I - ochronnych.

Powierzchnia Nadleśnictwa wynosiła wówczas: